Θερμομονώσεις ταρατσών με υγρές μεμβράνες

Για να μονώσουμε μια επιφάνεια ταράτσας, βασικό κριτήριο για να γίνουν τα σωστά βήματα κατά την υλοποίηση, είναι πάνω σε τι πάμε να εφαρμόσουμε το υλικό μας. Έχουμε μωσαϊκό, σκυρόδεμα, τσιμεντόπλακες, κάποια παλαιά επίστρωση στεγανοποίησης, πλακίδια κεραμικά, κάποιο τσιμεντοκονίαμα; Και φυσικά σε τι κατάσταση μπορεί να βρίσκονται οι προαναφερόμενες επιφάνειες; Οι ρήσεις είναι σωστές; Έχουμε λιμνάζοντα νερά; Και αν ναι, επιθυμούμε να κάνουμε νέες ρήσεις ή θα χρειαστούμε ένα υλικό ανθεκτικό σε στάσιμα ύδατα;

 

Έτσι εξετάζοντας τους προαναφερόμενους παράγοντες και πολλούς ακόμα τους οποίους πρέπει να γνωρίζει ένας σωστός επαγγελματίας θα προταθεί το κατάλληλο υλικό για την υλοποίηση της μόνωσης. Τα υλικά στεγάνωσης χωρίζονται σε τρείς κατηγορίες, τις υγρές μεμβράνες στεγανοποίησης, τα ασφαλτικά και τα τσιμεντοειδή.

 

Υγρές μεβράνες στεγανοποίησης, στην πιο επιστημονική τους διατύπωση ή απλούστερα ελαστομερή επαλοιφόμενα. Αυτά μπορεί να είναι ακρυλικά, πολυουρεθανικά ή τα τελευταίας τεχνολογίας που είναι υβριδικά. Τα ακρυλικά είναι τα λιγότερα ανθεκτικά στο πέρασμα του χρόνου και στα λιμνάζοντα νερά. Απαιτούν συχνή ανανέωση με επιπλέον επιστρώσεις στην μόνωση Ο χρόνος ανανέωσης ποικίλει μιας και υπάρχουν τα φθηνά, εταιρειών που κάνουν συνήθως χρώματα με ανάγκη ανανέωσης ακόμα και ανά έτος και τα ανώτερης ποιότητας που αν εφαρμοστούν σωστά από κάποιον επαγγελματία (το σωστά έγκειται στην ορθή προετοιμασία) να φθάσουν σε ζωή ακόμα και τα 7 - 8 έτη, με μια ανανέωση μόνο. Τα πολυουρεθανικά είναι διαλύτου όπου απαιτούν υψηλή τεχνογνωσία κατά την εφαρμογή. Η αντοχή τους είναι σαφώς μεγαλύτερη και σε περιπτώσεις των κορυφαίων εταιρείων του χώρου μπορούν να δώσουν πολύ υψηλές αντοχές στον χρόνο και σχετικά ικανοποιητικές σε στάσιμα νερά. Τέλος τα υβριδικής βάσης επαλοιφόμενα είναι ότι πιο σύγχρονο υπάρχει και βρίσκουν πρόσφυση ακόμα και σε σχεδόν μη απορροφητικές επιφάνειες. Χαρακτηρίζονται από την μεγάλη ελαστικότητα τους και την υψηλή αντοχή στα στάσιμα ύδατα.

 

Όλες οι υγρές μεμβράνες χαρακτηρίζονται από το λευκό τους χρώμα και μάλιστα με αφορμή αυτό οι εταιρείες ή οι έμποροι, κάνουν λόγω για μονωτικές ιδιότητες. Αυτή η προσέγγιση δεν αποτυπώνει όλη την αλήθεια. Λόγω της λευκής και γυαλιστερής τελικής επιφάνειας που δίδουν, έχουν ανακλαστικές ιδιότητες. Έτσι μια ηλιόλουστη, ζεστή, καλοκαιρινή μέρα θα αντανακλούν τον ήλιο και θα δώσουν μια θερμική απόδοση. Όμως μια κρύα μέρα του χειμώνα όπου θα έχουμε ηλιοφάνεια και θα "χρειαζόμαστε" αυτήν τη ζεστασιά, η επίστρωση θα συνεχίζει να λειτουργεί ως θερμομόνωση και έτσι δεν θα μπορούμε να επωφεληθούμε από τον ήλιο. Επίσης είναι εξαρετικά ελαστικές με ποσοστώσεις που αγγίζουν το 500%. Είναι τελείως ημί-βατες, που σημαίνει πως η χρήση της επιφάνειας πρέπει να είναι περιορισμένη και με προσοχή. Δεν μπορεί να ζήσει ζώο σε αυτή, δεν μπορεί να πλυθεί κάποιο χαλί ή να γίνει γενικότερα χρήση δραστικών απορρυπαντικών, δεν μπορεί να ψήσει κάποιος επί αυτής. Αν παραταύτα κάποιος επιθυμεί να κάνει συχνή χρήση διέλευσης βασικά, μπορεί να οπλιστεί η υγρή μεμβράνη και να αυξηθούν σημαντικά οι μηχανικές της αντοχές.